നൂല്‍ പാതകള്‍


ഏടുകള്‍ പഴകിയെന്നാലും
അക്ഷരങ്ങള്‍ കറുത്തിരുന്നു
നനവ്‌ പടര്‍ന്നിട്ടും
മായാതെ മനസ്സില്‍ തുറിച്ചു നിന്നു

മറഞ്ഞ  കഥയിലെബാലികയും
അരങ്ങില്‍ ചമഞ്ഞ നായികയും
പുഞ്ചിരി പൂത്തിട്ടു മൗനിയായി
വിടരാതെ വാടി നില്‍പ്പതിന്നും

കൊഴിഞ്ഞു പോം ഏടുകള്‍
മറിച്ചിടനായ്
പകലിനെ  മുറിച്ചു വ്രണിതമാക്കി
രാവിനെ ഉറക്കാതെ കരഞ്ഞു കണ്ണ്

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...