'ദേവതാരം'

വീണ്ടും പറ്റിക്കാന്‍ വന്നിരിക്കുന്നു ..അയാള്‍ക്ക്‌ ഒരേ നിലപാടാണ്.."ഇത് 'ദേവതാരം' തന്നെ"..ഞാന്‍ അല്ലെന്നും ..വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ഇതുപോലരണ്ണന്‍ എന്നെ പറ്റിച്ചതാ 'ഏഴു വര്ഷം കഴിയണം, ഏഴു തട്ടാകണം' എന്നാലെ പൂവിടു എന്നൊക്കെ ധരിപ്പിച്ചു ആ പൂചെടിക്കാരന്‍ എനിക്ക് ദേവതാരം തന്നു..കൌതുകത്തോടെ ഞാന്‍ എന്ത് നിറമാണെന്ന് ചോദിച്ചു, ."ചുവപ്പും മഞ്ഞയും ഉണ്ട്,ഇത് മഞ്ഞ പൂത്താല്‍ നല്ല അഴകായിരിക്കും ചേച്ചീ..‍..എന്തായാലും എന്റെ ദേവതാരം ഒരു മരമായിക്കഴിഞ്ഞു..അങ്ങിനിരിക്കെ പൂക്കുന്നില്ലെന്നു സങ്കടത്തോടെ ഞാന്‍ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു..'ഒരിക്കല്‍ ഒരു വഴിനടക്കാരി ,ഇത് "ദേവതാരം" അല്ലെ?
അതെ"..
"എങ്കില്‍ ഇത് "ആണാവും" അതാണ്‌ പൂക്കാത്തത്" .മാത്രമല്ല ദേവതാരം രണ്ടെണ്ണം വേണം ആണും പെണ്ണും എന്നാലെ പൂക്കു എന്ന്..
കേക്കണേ കഥ എനിക്ക് മടുത്തു പിന്നെയും വര്‍ഷങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണു..ദേവതാരം അങ്ങകലെ ആയി..
എന്നിലിന്നും മനസ്സില്‍ എന്‍റെ ദേവതാരം അത് തന്നെയാണ്..പൂക്കള്‍ എങ്ങിനിരിക്കും?..അതൊരു ചോദ്യമായി തന്നെ കിടന്നു...ദാണ്ടേ ഇന്നൊരാള്‍..ഒരണ്ണന്‍ തന്നെ നട്ടുച്ചയ്ക്ക് പൂചെടികളുമായി..ചോദിക്കാതെ തന്നെ ദേവതാരം എടുക്കു ചേച്ചി എന്ന്...കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് കലിവന്നു..
  തന്നോടാരാ ഇത് ദേവതാരം എന്ന് പറഞ്ഞെ? 'ഞാന്‍ ചോദിച്ചു,...അയാള്‍ ഒരുഗ്രന്‍ "പ്രസംഗം" നടത്തി..'എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല, ..എനിക്കൊരു ചെടിയും വേണ്ട'..ഞാന്‍ സങ്കടത്തിലായി. തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോള്‍ അയാള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ..ചേച്ചി ഒരു കാര്യം ചെയ് ..ഈ കാര്‍ഡ്‌ അങ്ങ് വാങ്ങ്യേ..
എന്തിനു? എന്‍റെ സംശയം.."ഇത് വാങ്ങു"... "എന്ന്" ചേച്ചിക്ക് സംശയം തീരുന്നോ, അന്ന്' ..."അന്ന്" 'ഈ നമ്പറില്‍' വിളിച്ചു പറയണം, ഇത് ദേവതാരം അല്ലെങ്കില്‍" ..ഉവ്വേ ഇതുതന്നെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരിക്കും ‍..ഞാന്‍ ഏറ്റു...
ഓടി വന്നു നെറ്റില്‍ സെര്‍ച്ച്‌ ചെയ്തു....സംശയം പിന്നെയും ബാക്കിയായി അല്ലാതെന്തു...

നഷ്ട്ടം


എനിക്ക് നീ നഷ്ട്ടം
ഹൃദയം പേറും
മനസ്സ് ഭ്രാന്തമാക്കും   
ജീവിതം പീഡനമാക്കും 
 
നഷ്ട്ടം

ഞാന്‍ കരയുകയാണ്
എന്‍റെ കണ്ണുനീര്‍
ചുമക്കുന്നത്
നഷ്ട്ടങ്ങളുടെ
 കണക്കുപെട്ടിയില്‍
മുറിവേറ്റ ഹൃദയം

അക്ഷരങ്ങളുടെ
 കത്തി മുനയില്‍
ഒരിക്കല്‍ നിന്‍
രക്തം പുരളും
അന്നെനിക്ക് നീ
സ്വന്തമായിരിക്കും

മൗനം

എന്‍റെ മൗനങ്ങള്‍
എന്‍റെ സങ്കടങ്ങളായിരുന്നു
എന്‍റെ മൗനങ്ങള്‍
എന്‍റെ കണ്ണുനീരായിരുന്നു
എന്‍റെ മൗനങ്ങള്‍
... എകാന്തതതയുടെ ഇരുളില്‍
പകല്‍ കാണാതെ പിടഞ്ഞു
മൗനങ്ങളെ ഹൃദയത്തില്‍ പൂട്ടിയിട്ടു
ഞാന്‍ ജീവിതത്തെ വെളിച്ചം കാണിച്ചു
ജീവിതം എന്നെ വഴി നടത്തവേ
മൗനത്തിന്‍റെ മൂല്യം ഞാനറിഞ്ഞു
എന്നിട്ടും മൗനിയാകാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല
എനിക്ക് ഞാനാകണം
എന്നെന്‍റെ മൗനം വിതുമ്പി..

ആശ്വാസം



ഈ നിര്‍വികാരത
നിന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തില്‍
ജനിച്ചത്‌
ഹൃദയത്തില്‍ നീ ഏകിയ
സുന്ദരസ്വപ്നങ്ങളില്‍
ജനിച്ചത്‌
ഈ വിരക്തി
നീ നഷ്ട്ടമായപ്പോള്‍
ജനിച്ചത്‌
നഷ്ട്ടങ്ങളുടെ കത്തി മുനയില്‍
പിടഞ്ഞ ജീവിതം ജനിപ്പിച്ചത്
ഈ മൗനം
ഏകാന്തതയുടെ ലാവയില്‍
ജനിച്ചത്‌
സ്നേഹം തളര്‍ത്തിയ മനസ്സില്‍
ജനിച്ചത്‌ .
മടുത്തെന്നു തോന്നിയത്
ജീവിതം
ജനിച്ചത്‌ അറിഞ്ഞില്ല
മരിക്കുമ്പോള്‍ അറിയുന്നു
അതൊരു വേദന..
വെളുത്ത പുഷ്പങ്ങള്‍ നീട്ടി
സ്നേഹമെന്തെന്നറിഞ്ഞവര്‍
അവിടെ കാത്തു നില്‍പ്പുണ്ടാവും
ആശ്വാസം!!

ശിശുദിനം


കുട്ടിത്തം കുട്ടികള്‍ക്ക്
മാത്രമോ?
കുട്ടിമനസ്സുമായി ഓമനേ
നാം പിന്നിട്ട ദൂരം ഏറെ
മിഴികളില്‍ കുസൃതിയും
പുഞ്ചിരിയില്‍ നൈര്‍മ്മല്യവും
വാക്കുകളില്‍ വാത്സല്യവും
സ്നേഹത്തില്‍ നിഷ്കളങ്കതയും
നിന്നോടൊത്തു ഞാനും
പൂത്തുമ്പിയായ്
ശലഭമായ്
കുഞ്ഞിക്കിളിയായ്‌
മഴ വെയില് കൊണ്ടു
ല്ലസിച്ചെത്ര നാള്‍
ഇനിയും തുടരാം
ശിശുക്കളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കാം
ശിശുത്വം മനസ്സിലേറ്റി
മരിക്കും വരെ...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...